Jak żywić kota
Porady > Jak żywić
Jak żywić kocięta do 8.tygodnia życia (do odsadzenia)
Wygodnym sposobem żywienia kotów jest stosowanie karmy przemysłowej, jednak kocięta do 4. tygodnia życia powinno się dokarmiać przy pomocy świeżych składników wysokiej jakości. Karmy przemysłowe możemy stosować dopiero u kociąt które ukończyły 4 tygodnie życia (bezwzględnie należy przestrzegać tego, aby gotowa karma była przystosowana do wieku kociaka).
Dokarmianie kociąt możemy rozpocząć już po ukończeniu przez nie drugiego tygodnia życia. Sytuacja tego wymaga, gdy kotka ma liczny miot (ponad 4 sztuki) lub gdy jest wychudzona i osłabiona. Ze względu na specyficzne zapotrzebowanie kociąt na aminokwas – taurynę, którego dużo jest w mleku kotki, a niewiele w mleku krowim, przy dokarmianiu kociąt powinniśmy stosować surowe mięso wołowe, cielęce lub jagnięce.
Już po ukończeniu 2.tygodnia życia, stosujemy surowe mięso w postaci wyciągu (jest to płyn wyciśnięty ze zmiksowanego surowego mięsa), a parę dni potem, podajemy mięso zmiksowane, zmieszane z mlekiem i podawane przez smoczek z butelki. Od 2.tygodnia życia możemy też podawać surowe żółtko jaja kurzego, po uprzednim sparzeniu skorupki.
Po ukończeniu 3. tygodnia życia, podajemy zmielone lub zmiksowane surowe mięso (wołowe, jagnięce lub cielęce) w postaci drobnych kęsków.
Po ukończeniu 4.tygodnia życia, zaczynamy dokarmiać wszystkie kocięta, niezależnie od kondycji matki.
Bardzo ważne jest, aby między 4. a 8. tygodniem życia, kocięta miały dodawane niewielkie ilości różnych produktów. Dzięki temu, nauczą się akceptować różne smaki pokarmów.
Po ukończeniu 4. tygodnia życia kociąt, podajemy im surowe, zmielone mięso wołowe, cielęce, jagnięce. Mięso drobiowe podajemy tylko po ugotowaniu. W tym wieku możemy podawać białko jaja kurzego, ale też tylko po ugotowaniu.
Po 5. tygodniu życia, możemy dodawać gotowane produkty roślinne, zawierające węglowodany (kasza manna, kasza kukurydziana, ugotowane ziemniaki).
Po 6. tygodniu życia, możemy zacząć podawać inne pożywienie na bazie produktów roślinnych: płatki ryżowe, owsiane, lane kluski, a ze zwierzęcych: surowe, zmielone serca wołowe oraz surową wątróbkę wołową (tej nie powinno być więcej niż 5% ilości karmy – nadmiar może wywołać biegunkę). Możemy też wprowadzać twaróg i słodką śmietankę.
Po 8. tygodniu życia, możemy dodawać do pożywienia gotowane ryby morskie.
Żywienie kotów od drugiego miesiąca do dorosłości.
Najwygodniejsze jest żywienie dobrej jakości karmą przemysłową, dostosowaną do wieku kota.
Do 4. miesiąca życia, koty żywimy 5 razy dziennie;
od 4. do 12. miesiąca życia, dzienną dawkę karmy dzielimy na 3 podania;
od 12.miesiąca życia, żywimy 2 razy dziennie. Jeżeli kot żywiony jest karmą suchą i nie ma skłonności do przejadania się, może mieć stały dostęp do takiej karmy.
Zawsze należy stosować karmy dobrane do wieku kota. Żywienie kociąt karmą dla kotów dorosłych będzie przyczyną niedoborów białka oraz wapnia i fosforu, witaminy A i D3. Niewskazane jest również podawanie dorosłym kotom karmy dla młodych, gdyż może prowadzić do przedawkowania tych składników, co również nie jest obojętne dla zdrowia i może być przyczyną nadwagi.
Żywienie dietą domową:
Koty są zwierzętami wybitnie mięsożernymi – głównym składnikiem diety powinno być surowe mięso wołowe, cielęce, jagnięce lub baranie, możemy dodawać niewielką ilość surowej wątroby wołowej (jest to naturalne źródło witaminy A). Kotu o wadze 2kg podajemy do 2g wątroby / dzień, to bardzo mała ilość, stanowiąca zawartość 1/3 łyżeczki do herbaty. Taka ilość całkowicie pokrywa dzienne zapotrzebowanie kota na witaminę A). Oczywiście, możemy podawać więcej wątroby, nawet do 5% dawki pokarmowej, ale musimy wtedy pamiętać, aby nie dodawać do pożywienia preparatu z witaminą A.
Mięso drobiowe i mięso ryb podajemy tylko po ugotowaniu. Możemy podawać również jajko kurze ugotowane na miękko. Ważny jest dodatek oleju roślinnego (sojowy, rzepakowy, słonecznikowy).
Z roślinnych składników podajemy gotowany ryż i gotowaną marchew.
Mięso powinno stanowić 2/3 porcji, a składniki roślinne 1/3 .
Przy żywieniu domowym, podając głównie mięso należy pamiętać o ryzyku wystąpienia niedoboru wapnia (mięso zawiera mało wapnia i dużo fosforu: stosunek tych pierwiastków w mięsie jest wybitnie niekorzystny dla rosnących zwierząt, dlatego należy zawsze pamiętać o dodaniu do posiłków odpowiedniego preparatu mineralno-witaminowego)
Doboru najodpowiedniejszego dla zwierzęcia preparatu dokonam w gabinecie.